Printed Time - Έντυπος Χρόνος

Dimitris Giannikopoulos uses  the old local newspaper "Voice of Gortinia" as a vehicle to describe the morals,modes and ethics of Valtessiniko Village of Arcadia.
 From 1933 until 1983 we see the 50 year Greek history from the perspective of this small Greek village that is a fractal Greece.
Here it is! Valtesiniko the center of the world.The navel of the earthOur place ... It could be any village in Greece... or the whole world.


Ο Δημήτρης Γιαννικόπουλος στο Διεθνές φεστιβάλ Κινηματογράφου & Πολιτισμού Πάτρας.
Dimitris Giannikopoulos awarded in International Film Festival of Patra.

1ST AWARD FOR THE EMINENCE OF FOLK CUSTOMS(13th International Film Festival of Patras city)


Με όχημα 50 χρόνια ειδήσεις από τη "ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ", μιας παλιάς τοπικής εφημερίδας, από το 1933 μέχρι το 1983 για το Βαλτεσινίκο Αρκαδίας... περνάει η καταγραφή της εποχής και της ιστορίας, των ηθών και των τρόπων...Βαλτεσινίκο λοιπόν! Το κέντρο του κόσμου. Ο ομφαλός της γής! Ο τόπος μας... Θα μπορούσε να είναι ένα οποιοδήποτε χωριό της Ελλάδας, ...ή και του κόσμου ολόκληρου.
'Εντυπος Χρόνος στο Πανόραμα Μεγάλου Μήκους  - Χαλκίδα 2011



Biography - Βιογραφία


Dimitris Giannikopoulos was born  in 1949, in Valtesiniko of Arcadia, Greece. At a very young age, he moved from his village, to Thessaloniki, North Greece. Giannikopoulos came from a proud and intelligent background. His father was a teacher and philosopher. He attended Pantios University of Economics in Athens and developed his film making skills at Stavrakou College. After graduating he started working as a banker in Commercial Bank of Greece. He made two controversial shorts,Parallel Lines and Album of Football(1970 - 1972) .A long film with the team of Six "The Struggle" (2nd award in Thessaloniki-1975) However, success did not mean money, and Giannikopoulos' next film, "Printed Time," in 2011, is somewhat denunciatory thru folk customs of his region.

Δελτίο τύπου




Βράβευση ντοκιμαντέρ  με  θέμα το Βαλτεσινίκο
«έντυπος χρόνος» του Δημήτρη Γιαννικόπουλου

Το καλοκαίρι του 2011 ολοκληρώθηκε η ταινία  του Δημήτρη Γιαννικόπουλου, έντυπος χρόνος.

Η ταινία  είναι ένα κοινωνικό ντοκιμαντέρ 96 λεπτών, με αρκετά στοιχεία μυθοπλασίας και  εμπλουτισμένο με λαογραφικά  και ιστορικά θέματα  .
Αναφέρεται στο Βαλτεσινίκο, τη Γορτυνία  γενικότερα  και  την Αρκαδία, μέσα από ειδήσεις της «ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ» από το 1933 μέχρι το 1983 και γεγονότα  μέχρι  σήμερα.

Προβλήθηκε : 1)στο 5ο Φεστιβάλ  ντοκιμαντέρ Χαλκίδας την 5-10-2011, εκτός διαγωνισμού, και 2)διαγωνίστηκε στο 13ο διεθνές  φεστιβάλ κινηματογράφου Πάτρας (προβολή 7-10-2011), όπου και βραβεύτηκε. Λεπτομέρειες υπάρχουν στο διαδίκτυο πληκτρολογώντας:  έντυπος χρόνος.

Ο Δημήτρης Γιαννικόπουλος γεννήθηκε στο Βαλτεσινίκο Αρκαδίας όπου και διαμένει πάνω από 8 μήνες το χρόνο. Τελείωσε το γυμνάσιο Λαγκαδίων και είναι πτυχιούχος του Παντείου πανεπιστημίου – τμήμα  πολιτικής επιστήμης. Εργάστηκε στην εμπορική τράπεζα και παράλληλα  έκανε κινηματογραφικές σπουδές στη σχολή  Σταυράκου.

Φιλμογραφία:

1970 Γραμμές Παράλληλες μικρού μήκους με υπόθεση (14 λεπτά).
Προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
   1972 Άμπουμ Ποδοσφαίρου  ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, 11 λεπτά.
Προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
                                    1975 ΑΓΩΝΑΣ της ομάδας των 6. Ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους
(115 λεπτά) Βραβείο κοινού και κριτικής επιτροπής        16ου Φεστιβάλ Θεσ/νίκης.
                                                 2011 Έντυπος χρόνος. Ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους (96 λεπτά). Βραβείο στο 13ο Διεθνές Φεστιβάλ κινηματογράφου Πάτρας, την 8-10-2011

Ο Δημήτρης Γιαννικόπουλος διατηρεί  προσωπικό κινηματογραφικό αρχείο πλέον των σαράντα  ετών από φίλμ 16/άρι και S8, μέχρι Βίντεο και DV. Υλικό άνω των 60 ωρών.
Έχει γράψει ποίηση (τέσσερες συλλογές), ένα δοκίμιο και δύο θεατρικά. Όλα ακυκλοφόρητα.

Η ταινία του «έντυπος χρόνος» είναι η δεύτερη ταινία  μεγάλου μήκους  (έχουν βραβευθεί και οι δύο) και φτιάχτηκε ουσιαστικά  από έναν άνθρωπο, εφόσον και η τεχνολογία το επέτρεψε. Ο ίδιος, εκτός από τη σκηνοθεσία, έγραψε το σενάριο, έκανε την κινηματογράφηση, την επεξεργασία, την αφήγηση και το μοντάζ, επικουρούμενος από την κόρη του ηθοποιό Ιωάννα Γιαννικοπούλου η οποία  υποδύεται την εφημερίδα, διαβάζει και αφηγείται, και τον γιό του Κωστή Γιαννικόπουλο μουσικό, ο οποίος έγραψε τη μουσική και έκανε την ηχογράφηση και το μιξάζ. Καθαρά  οικογενειακή υπόθεση δηλαδή. Οικοτεχνία. Καταρρίπτοντας  έτσι τους μύθους περί των μεγάλων συνεργείων και προϋπολογισμών, χωρίς βέβαια   να   μειονεκτεί   εδώ κατ΄ ελάχιστο το αποτέλεσμα.

Η ταινία  απευθύνεται  για ανεξάρτητες προβολές σε κινηματογραφικές λέσχες, σε πολιτιστικούς συλλόγους, σε δήμους και άλλους  φορείς.